Psycholog szkolny

W dzisiejszym świecie nie da się funkcjonować bez wysokich technologii, takich jak telefon, komputer czy tablet oraz dostępu do Internetu. Przez aplikacje zainstalowane w urządzeniach możemy w kilka minut zrobić zakupy, opłacić rachunki, czy "zobaczyć się" ze znajomymi mieszkającymi w innym miejscu na świecie, bez konieczności opuszczania domu. Nie ma wątpliwości - nasze życie w znacznym stopniu przeniosło się w świat wirtualny.

Mając na uwadze niezaprzeczalne zalety dostępu do zdobyczy współczesnej cywilizacji, należy pochylić się nad problemem uzależnienia od nich, które rozwija się podstępnie nawet u najmłodszych użytkowników. Aby uwrażliwić rodziców na ryzyko związane z powyższym tematem, zachęcam do zapoznania się z poniższymi materiałami przygotowanymi przez Fundację Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii:

Dzieci_w_wirtualnej_sieci.pdf

Nastolatki_w_wirtualnym_tunelu.pdf

W sytuacji politycznej, z którą przychodzi nam się mierzyć w obliczu agresji sił rosyjskich na Ukrainę, z pewnością większość z nas zastanawia się, jak poprowadzić z naszymi dziećmi rozmowę na temat bieżących wydarzeń? Dla nas samych wydają się one scenariuszem niemożliwym do urzeczywistnienia i musimy zaopiekować się własnym strachem, poczuciem bezsilności, smutkiem czy złością. Z odpowieddzią na powyższe pytanie przychodzi artykuł, który podpowie Państwu jak rozmawiać z naszym potomstwem w taki sposób, żeby wysłuchać, zrozumieć i wesprzeć dziecko w trudnym dla niego momencie.

Jak wspierać i (czy) rozmawiać z dziećmi o wojnie w Ukrainie? - Dziecięca psychologia (dzieciecapsychologia.pl)

Zbliża się okres przedświąteczny. Niebawem do dzieci zawita św. Mikołaj, Dziadek Mróz czy Gwiazdor. Niejednokrotnie jest to okazja do tego, by próbować wpłynąć na zachowanie naszych pociech używając w swoich argumentach komunikatów odnoszących się do otrzymania prezentu. Do czego może prowadzić takie postępowanie i dlaczego w szerszej perspektywie jest niebezpieczne dla zdrowia psychicznego? O tym w infografice poniżej.

"Złość pojawia się, kiedy nasz dobrostan jest naruszony i mówi do nas wtedy tak, jak potrafi najlepiej, o tym, czego nam brakuje (np. wsparcia) albo czego mamy za dużo (np. hałasu). Jeśli jesteśmy przeciążeni, zmęczeni, potrzebowalibyśmy pomocy, zrozumienia i oddechu, jeśli na ostatnich nogach robimy dziecku kolację, to mąż na kanapie zmieni nas w rozwścieczone maszyny strzelająco-niszczące."

Fragment książki "Uwaga! Złość!" Ewy Tyralik-Kulpy

Uwaga! Złość - Ewa Tyralik

Dzieci nie rozumieją swoich emocji. Bardzo mocno je czują i są pod ich silnym wpływem. Nie potrafią ich jednak nazywać i regulować. Muszą się tego wszystkiego nauczyć od nas, dorosłych. Ta psychoedukacja jest niezbędna, aby nasze dzieci były zdrowe, pewne swojej wartości, empatyczne. By miały dobre relacje z innymi i odwagę, by realizować swoje marzenia.

Uczmy je, że mamy świat zewnętrzny, który dociera do nas zmysłami oraz świat wewnętrzny, który nieustannie się w nas zmienia, między innymi w relacji ze światem zewnętrznym. Ogromnie ważne jest, abyśmy potrafili poruszać się w tych obu światach i byśmy dbali o to, żeby było bezpiecznie, przyjaźnie i sympatycznie.

Rozmowa z dzieckiem o emocjach nie jest łatwa - po pierwsze często nie zauważamy i nie rozumiemy naszego wewnętrznego świata (najczęściej kazano nam w dzieciństwie ignorować emocje własne i je tłumić), po drugie dzieci również nie potrafią o tym rozmawiać i dodatkowo nie lubią.

Zachęcam do rozpoczynania rozmów na temat samopoczucia i rozwijania zarówno swoich jak i dziecka umiejętności w tym zakresie. Zauważajmy co czujemy, nazywajmy to i szukajmy zdrowych sposobów, by czuć się lepiej. I równolegle uczmy tego dzieci.

Jeśli chcemy skupić się na pomocy dzieciom, musimy również poświęcić czas samym rodzicom.

W marcu 2020 zakończono ponad dwuletni projekt badawczy, w którym zebrano dane od ponad 17 tysięcy rodziców (głownie mam).  Wyniki były jednoznaczne: kraje zachowanie oraz rodziny mające mało dzieci są najsilniej dotknięte problemem wypalenia rodzicielskiego. Niestety kultura indywidualizmu i perfekcjonizmu oraz osłabienie więzi społecznych może nasilać to zjawisko. Niestety badania pokazały, że Polska i Stany Zjednoczone to kraje, w których odsetek wypalonych rodziców jest najwyższy i oszacowano go na 8 %. Pandemia i związany z nią stres na pewno zwielokrotniły te dane.

Poniżej zamieszczam link do e-booka przedstawiającego 10 strategii, z których warto skorzystać:

10-strategii-dla-wypalonych-rodzicow.pdf (szkola-od-nowa.pl)