Psycholog szkolny

 

Wszyscy łączymy się solidarnie z mieszkańcami Ukrainy przeżywającymi niewyobrażalnie trudne chwile.

Pomimo braku naszego bezpośredniego kontaktu ze stanem zagrożenia, ilość bodźców docierających do nas za pośrednictwem mediów tradycyjnych i społecznościowych może okazać się przytłaczająca. Jeśli Ty lub Twoi bliscy odczuwacie lęk związany z pojawiającymi się informacjami zachęcamy do przeczytania.

Sytuację kryzysową cechuje nagłe zaburzenie równowagi funkcjonowania, wpływające na poczucie bezpieczeństwa tak ważne w życiu każdego człowieka. Dezorientacja, brak stabilności i przeciążenie informacyjne mogą stanowić podłoże do generowania coraz to większego lęku.

 

Co możesz zrobić jeśli czujesz, że aktualna sytuacja na świecie wywołuje u Ciebie lęk?

Zadbaj o dawkowanie informacji związanych z sytuacją, która powoduje u Ciebie wzmożone napięcie.

Pomyśl o swojej sieci wsparcia – kontakt z osobą bliską i znajomym środowiskiem może pomóc odzyskać poczucie bezpieczeństwa.

Zastanów się nad strategiami zaradczymi, które stanowią dla Ciebie bufor w sytuacji, kiedy odczuwasz niepokój (być może jest to spacer, masaż, kąpiel, rozmowa, przytulenie)

Jeśli jesteś rodzicem lub opiekunem zadbaj o to, aby porozmawiać z dzieckiem o bieżącej sytuacji – dzięki temu możesz zdecydować, w jaki sposób przekażesz mu informacje. Pamiętaj, aby wysłuchać i wspierać.

Korzystaj z dostępnych form wsparcia, takich jak telefony zaufania i dyżury specjalistów.

 

Tekst pochodzi z Fanpage Studia Psychologicznego Joanny Węglarz

 

 

 

"W pewnym badaniu podzielono dzieci w wieku przedszkolnym na dwie grupy. Obydwie miały za zadanie wykonać rysunek. Dzieci z jednej grupy otrzymały za niego nagrody, dzieci z drugiej - nie. Następnie poproszono dzieci o narysowanie drugiego obrazka.

 

Efekt?

Dzieci z grupy nagrodzonej wykonały obrazek pospiesznie i niedbale, bez zainteresowania. Dzieci z grupy, ktora nie ogtrzymała nagrody, poświęciły wykonaniu drugiego obrazka równie dużo uwagi i skupienia, jak poprzednio.

 

Podobnych badań jest znacznie więcej. Nie potrzeba ich jednak, by zaobserwować, że zachowanie, które próbujemy sprowokować za pomocą motywacji zewnętrznej, jest ściśle związane z obecnością zewnętrznego motywatora, czyli kary lub nagrody. Kiedy zabraknie jednego z nich albo stanie się mniej atrakcyjny (nagroda) i dotkliwy (kara), motywacja do określonego, oczekiwanego przez dorosłych zachowania znika.

 

Co więcej, liczne wyniki badań wskazują, że motywacja zewnętrzna pomaga wprawdzie w szybkim osiąganiu celów krótkoterminowych, ale niemal równie szybko powoduje... całkowitą utratę zainteresowania zadaniem, które wykonujemy powodowani karą lub nagrodą.

 

Być może uda nam się przez pewien (nawet długi) czas nakłaniać dziecko do uczenia się ze względu na karę lub nagrodę, mało jednak prawdopodobne, żeby w efekcie pokochało ono uczenie się. A szkoda, bo prawdziwa pasja do odkrywania, poznawania świata, rozbudzona ciekawość sprawiają, że dziecko (i każdy człowiek) uczy się szybciej, z większą łatwością - i ma apetyt na więcej."

 

Fragment książki "Kiedy szkoła jest problemem" Katarzyny Mitschke

Kiedy szkoła jest problemem - Księgarnia dla dzieci i rodziców (natuli.pl)

 

 

 

Jeśli chcecie Państwo dowiedzieć się w jaki sposób wspierać uczniów w momencie powrotu do edukacji stacjonarnej, zapraszam do zapoznania się z e-bookiem Studia Pswychologicznego Joanny Węglarz:

e-book-szkola-od-nowa.pdf